فـَاستُرِ العَورَةَ مَا استَطَعتَ...
از مردمان آن را از خود دورتر دار و با او دشمن باش که عیب دیگران را بیشتر جوید،که همه ی مردم را عیبهاست....
پس مبادا آنچه را بر تو نهان است،آشکار گردانی؛و باید آن را که برایت پیداست بپوشانی،و داوری در آنچه از تو نهان است با خدای جهان است.پس چندان که توانی زشتی را بپوشان تا آن را که دوست داری بر مردمان پوشیده ماند،خدا بر تو بپوشاند.گره ی هر کینه را[که از مردم داری]بگشای و رشته ی هر دشمنی را پاره نمای.خود را از آنچه برایت آشکار نیست،نا آگاه گیر،و شتابان گفته ی سخن چین را مپذیر،که سخن چین نردِ خیانت بازد،هرچند خود را همانند خیر خواهان سازد.
