ای علی که جمله عقل و دیده ای........شمه ای واگو از آنچه دیده ای........آن چه دیدی که مرا زان عکس دید........در دل و جان شعله ای آمد پدید؟!........آن چه دیدی برتر از کون و مکان........که به از جان بود و بخشیدیم جان؟!........در شجاعت شیر ربّـا نیستی........در مروّت خود که داند کیستی!........بازگو ای باز عرش خوش شکار........تا چه دیدی این زمان از کردگار؟........چشم تو ادراک غیب آموخته........چشمهای حاضران بر دوخته........راز بگشا ای علی مرتضی........ای پس از سوء القضا حسن القضا........چون تو بابی آن مدینه علم را........چون شعاعی آفتاب حلم را........باز باش ای باب بر جویای باب........نارسد از تو قشور اندر لباب........باز باش ای باب رحمت تا ابد.......بارگاه ماله کفواً احد........امّت وحدی یکی و صد هزار........بازگو ای بنده بازت را شکار
سه شنبه 86 خرداد 15 || 8:0 صبح
مولا در آینه نگاه دیگران 1
عَن مَولاتَنا فاطمةَ الزّهراء...به خدا سوگند [اگر علی به خلافت می رسید] هرگاه مردم از راههای واضح و آشکار خداوند، روی می گرداندند، آنان را به سوی حجتهای آشکار خداوند بر می گرداند و آنان را بر راههای درست راه می برد...[واگر علی(ع) زمام امور را به دست گرفته بود] به صورت آشکار و نهان، خیر خواه مردمان بود و آنان را نصیحت می کرد [و راه می نمود] و در عین حال از دنیا برای خود بهره ای نمی برد و اندوخته ای نمی کرد و استفاده ای نمی برد، جز آنکه اگر تشنه اش می شد جرعه ای آب می آشامید و اگر گرسنه اش می شد لقمه ای نان می خورد و برای مردم روشن می شد که چه کسی بی رغبت به دنیا و چه کسی در پی آن است، و نیز راستگو از دروغگو مشخص می شد...
سخن دوستان ()
