نَزِّه نَفسَکَ عَن کُلِّ دَنیَّةِ وَ إن سَاقَتکَ إلَی الرَّغَائِبِ.
نفس خود را از هر پستی پاک گردان، هرچند که آن پستی تو را به مقصودت برساند.
در مورد اهمیت نزاهت و پایه و اساس آن صحبت کردیم و اما راه رسیدن به نزاهت. ما در اینجا به سه مورد از مواردی که در نهج البلاغه برای رسیدن به نزاهت ذکر شده اشاره می کنیم.
یک انسان کامل باید نزاهتش همه جانبه باشه: یعنی نزاهت فردی، اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی...
اول: تقوای الهی و خداترسی. و حتما تقوای حقیقی مورد نظره نه اون تقوایی که لقلقه ی زبانه.
« التَّقوَی جَمَّاعُ التَّنزُّهِ وَ العِفافِ »
پرهیزگاری و خودنگهداری فراهم آورنده ی نزاهت و عفت است.
و وقتی انسانهای کمال یافته رو توصیف می کنن، می فرمایند:
« فَالمُتَّقونَ حاجاتُهُم خَفیفَة، وَ أنفُسُهُم عَفیفَةٌ »
پروا پیشگان نیازهایشان اندک و وجودشان پاک است.
چرا که خداترسی باعث می شه که نزاهت در همه ی ابعاد (اندیشه، نیت، حرف، عمل و...) خودش رو نشون بده.
دوم: خالص کردن نیت از آلودگی ها. که این در حقیقت اولین گام در نزاهت فردیه.
« مَن أخلَصَ النِّیَّةَ، تَنَزَّهَ عَنِ الدَّنیَّةِ »
هر که نیت را خالص گرداند، از پستی نزاهت جوید.
سوم: دوری از کینه توزی و دشمنی و بددلی! چراکه وجود تاریک نمی تونه جایگاه روشنی و ایمان واقعی باشه؛ و اینکه از ظلمت فقط ظلم بر میاد!
« المُؤمِنُ مَنَزَّهٌ عنِ الزَّیغِ والشِّقاقِ »
مؤمن از راه حق به دیگر سو گرویدن و دشمنی ورزیدن، پاک است.
چهارم: قناعت!
« مَن قَنِعَت نَفسُهُ أعَانَتهُ عَلَی النَّزاهَةِ وَ العَفَافِ »
هر که قناعت ورزد، خود را بر نزاهت و عفت یاری کرده است.
که قناعت از دیدگاه " مولایم " در حقیقت همون کار و تلاش و کسب در آمد همراه با نزاهته.
پ.ن1. ذره ای از چرک اندرون
آن کند که صد هزار چرک بیرون نکند!
آن چرک اندرون را کدام آب پاک کند؟...
- آب دیده؟!
- نه هر آب دیده!
الّا، آب دیده ای که از آن، صدق خیزد!
