سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 

ای علی که جمله عقل و دیده ای........شمه ای واگو از آنچه دیده ای........آن چه دیدی که مرا زان عکس دید........در دل و جان شعله ای آمد پدید؟!........آن چه دیدی برتر از کون و مکان........که به از جان بود و بخشیدیم جان؟!........در شجاعت شیر ربّـا نیستی........در مروّت خود که داند کیستی!........بازگو ای باز عرش خوش شکار........تا چه دیدی این زمان از کردگار؟........چشم تو ادراک غیب آموخته........چشمهای حاضران بر دوخته........راز بگشا ای علی مرتضی........ای پس از سوء القضا حسن القضا........چون تو بابی آن مدینه علم را........چون شعاعی آفتاب حلم را........باز باش ای باب بر جویای باب........نارسد از تو قشور اندر لباب........باز باش ای باب رحمت تا ابد.......بارگاه ماله کفواً احد........امّت وحدی یکی و صد هزار........بازگو ای بنده بازت را شکار

منوی اصلی
]]]]]]]]]]]
خانه
شناسنامه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
 RSS 

دوستان
]]]]]]]]]]]

مولا
بندیر
پنجره
بشری
حوریب
الف دام
کرشمه
محرمانه
طالب یار
تشنه لب
زائر محرم
از نیستان
اِســـکالپل
سقا خانه
خیبر شکن
عطای کثیر
حمیدستان
نهانخانه دل
ایران اسلام
یک وجب دل
سلالة النبی
عشاق الزهرا
خیمه ی سبز
لطیف لم یزالی
عبور باید کرد...
آقا حمید (باکری)
آقا مهدی (باکری)
نسیمی از بهشت ...
تا یوسفم از چاه برآید...
سی صد و سیزده بهشتی
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس


مطالب قبلی
]]]]]]]]]]]

موضوعات وبلاگ
]]]]]]]]]]]


اشتراک در خبرنامه
]]]]]]]]]]]
 
آمار بازدیدها
]]]]]]]]]]]
امروز: 191 بازدید
کل بازدید ها: 194352

آهنگ وبلاگ
]]]]]]]]]]]


جستجوی مطالب
]]]]]]]]]]]


چهارشنبه 88 دی 2 || 10:0 عصر

دست جفای حرمله یا رب قلم شود

منهال بن عمرو گوید: بعد از بازگشت خانواده ی شهداء و اهل بیت امام حسین (ع)، بعد از مراجعت از سفر حج به مدینه وارد شدم و به خدمت امام زین العابدین (ع) رفتم.
حضرت فرمود: ای منهال! چه شد حرملة بن کاهل اسدی؟
گفتم: او در کوفه هنوز زنده است.
پس حضرت دست مبارک به دعا برداشت و مکرر فرمود: خداوندا! به او بچشان گرمی آهن و آتش را...
مختار پس از خروج، حکم کرد دست ها و پاهای این ملعون را بریدند و فرمود پشته های نی آوردند و آتش بر آنها زدند و امر کرد او را در میان آتش انداختند.

لعنت خدا بر او باد که چنین داغ بر دل، و سوز بر جگر آل الله نشاند که « لا تَبْرَدُ اَبَداً ».

اهل کوفه به حسین ظلم فراوان کردند
حرمله! تو ز همـه ظلـم فزون تر کــردی

پ.ن. حال دل.




موضوع نوشته:سوگواره

سخن دوستان ()