رَحِمَ اللهُ امرَأ...
خدا رحمت کند انسانی را که حکمی را شنید و نیک فهم کرد، و به رستگاری خوانده شد و بدان رو آورد، و در پی راهنمایی افتاد و رهید؛ خدا را حاضر دید و از گناه ترسید؛ توشه پیش فرستاد، و کرده ی نیک برای ذخیرت ورزید؛ از آنچه پرهیز باید، دوری گزید؛ در پی حق رفت و بدان رسید؛ آرزو را سرکوب کرد و با هوس خویش جنگید؛ شکیبایی را مرکب نجات ساخت و پرهیزگاری را برگ روز وفات؛ راه روشن را پیش گرفت، و طریق راست را مسیر خویش گرفت؛فرصت زندگی را غنیمت شمرد و بر اجل پیشی گرفت و کار نیک ذخیرت کرد.