* در روایتی از حضرت امیر المؤمنین (ع): نقل شده که ایشان هنگامی که درباره امام زمان (عج) سخن می فرمود به این جمله رسیدند: " آه!شوقاً إلیَ رؤیتِهِ ! "
آه کلمه ای است که در مقام شوق به زبان می آید، و حضرت امیر (ع) با اینکه خود أبوالأئمه و پدر امام زمان (عج)است، برای دیدن امام مهدی (عج) آه می کشد و می فرماید: " آه! چقدر شوق و علاقه به دیدارش دارم! " این نشانه محب است.

** امام صادق (ع): هُم أطوَعُ لهُ مِن الأمَةِ لِسیّدِها یَتَمَسَّحونَ بِسَرجِ الإمامِ.
    یاران امام زمان نسبت به حضرت از کنیزی نسبت به مولایش فرمان پذیرترند.

*** امام صادق (ع): مهدی (عج) در بازارهایشان راه می رود، و بر فرش هایشان گام می نهد اما همانند یوسف است که او را نمی شناسد، تا آنگاه که به اذن پروردگار خود را معرفی نماید.

-----------------------------------
* بحارالانوار- ج 51- ص 115
** بحار الانوار- ج 52- ص 308
*** کتاب انتظار- مقاله یوسف زهرا- ص 103

پ.ن1. درد ما از هجر یوسف کمتر از یعقوب نیست
         او پسر گم کرده بود و ما پدرگم کرده ایم.
پ.ن2. مَه گرفت؟
         چه غم مرا؟!
         مِهر و ماه هست یا که نیست...
         مِهر ِ دَهر ِ من که نیست، قرار نیست!
                                                       مدار نیست.
         مَخلَص کلام! عیار روزگار نیست.
         مَه گرفت؟
                     ماه این زمین خسوف کرد؟
         چه غم مرا؟!
         ماه من که کامل است...
پ.ن3. متجافی نیستیم؛ منتظر هستیم؟!
پ.ن4. می شود عید ظهور را پیشاپیش تبریک بگوییم! پس تبریک در تبریک!