در سعادت تو همین بس، که رسولمان (ص) پیش از بودنت، حبّ جناب  أبی طالب (ع) به پدرت « عقیل » را، و حبّ خودش به ایشان را، زمینه ی حبّ تو نسبت به سبط نبی دانست، و پیش از ولادتت شهادتت را مژده داد!

قال عَلی (ع) لِرَسول الله (ص):
یَا رَسول الله! إنّکَ لتُحبّ عَقیلا.
قالَ:
أی، والله إنّی لاُحبّه حُبَّین. حبّا ً لَه و حُبّا ً لِحُبّ أبی طالِب لَهُ، وَ إنَّ وَلَدهُ لَمَقتولٌ فِی مَحَبّةِ وَلَدِک، فَتَدمَعُ عَلَیهِ عُیونُ المؤمنین، وَ تُصَلّی عَلَیهِ المَلائکة المُقَرّبون.

فرمودند: یا علی! من عقیل را به دو گونه دوست دارم. اول عقیل را برای خودش دوست دارم، دوم او را دوست دارم  چون حضرت ابوطالب او را دوست می داشت. همانا فرزند او، در محبت فرزند تو کشته می شود، و چشم مؤمنین برای او گریه می کند، و ملائکه ی مقرب خدا برای او درود و تهنیت می فرستند.

اهــل کوفــه همه پیمــان شکنند
خود نمک خوار و نمکــدان شکنند
صبــــح بودنـد همــه یــــــار مـــرا
شب به جان دشمن خونخوار مرا
صبـــح با من همگی پیـــــوستند
شب در خــانه به رویـــــم بستند
صبــــح بر دامن من چنــــگ زدنـد
شــــام از بــــام مــرا سنگ زدنـد
*****
امشب ای طوعـه! مــرا خانه بده
مــرغ بشکسته پـــــرم، لانـه بده
امشب ای طوعه! بیـا مـردی کن
با دل فــاطمه (س) همدردی کن

پ.ن1. أتَقضی وَ لَم تَبکِکَ الباکیات؟
         أما لَکَ فِی المِصر مِن نائحَة؟
پ.ن2. حال دل.