فرازی از خطبه ی پیامبر اعظم (ص) در غدیر خم:

مَعاشِر النّاسِ!
سَیَکون مِن بَعدی أئمَة یَدعُونَ إلَی النّارِ وَ یَوم القِیَمةِ لا یُنصَرون.
ای مردم!
به زودی بعد از من پیشوایانی شما را به آتش دعوت می نمایند و آنها در قیامت یاوری نخواهند داشت.

مَعاشِر النّاس!
إنَّهُم وَ أشیاعَهُم وَ أتبَاعَهُم وَ أنصَارَهُم فی الدّرَکِ الاسفَلِ مِنَ النّار وَ لَبِئسَ مَثوی المُتَکَبِّرین.
ای مردم!
بدانید که آنها با یاران و پیروانشان در درکات پست جهنم جای دارند و متکبران جایگاه بدی خواهند داشت.

مَعاشِر النّاس!
إنّی أدَعُها إمامَةً و وِراثَةً فی عُقبی إلی یَومِ القیامَة.
ای مردم!
من امامت و پیشوایی امت را به امانت به شما می سپارم و آن را به وراثت در فرزندان و اعقاب خود تا روز قیامت قرار می دهم.

وَ هذا عَلیٌّ إمامُکُم وَ وَلیُّکُم و هُو مَواعیدُ الله و اللهُ یَصدُقُ ما وَعَدَه.
این علی امام و پیشوای شماست و او از مواعید الهی می باشد و خداوند به آنچه وعده فرموده وفا می نماید.

مَعاشِر النّاس!
أنَا صِراطُ الله المُستقیمَ الذی أمَرَکُم بإتّباعِهِ ثُمَّ عَلیّ مِن بَعدی ثُمّ وُلدی مِن صُلبِهِ أئمة یَهدون إلی الحقّ وَ به یَعدِلون.
ای مردم!
من صراط مستقیم الهی در میان خلایق هستم و من شما را به پیروی از فرمان خدا امر می کنم و بعد از من علی صراط مستقیم خداوند می باشد و بعد از علی فرزندان من از صلب او پیشوایان امت هستند و مردم را به پیروی از فرمان خداوند دعوت نموده و در طریق حق راهنمایی می نمایند.

پ.ن1. عبد الرحمان بن حجاج می گوید:
         در مجـلس ابـان بن تغـلب بودیـم، جوانی آمد و پرسید: چند نفـر از اصحـاب پیامبر (ص) همـراه علـی (ع) به
         شهادت رسیدند؟
         ابان گفـت: تو می پنـداری که فضل علـی (ع) به این است که چه کسی از اصحاب رسـول گرامی (ص) از او
         تبعیت می کرد؟
         جوان پاسخ داد: آری.
         ابان گفت: به خدا قسم ما فضلی برای این دسته از اصحاب نمی شناسیم مگر به تبعیت از علی (ع).
پ.ن2. الهی!
         گردی از گام های فتوّت مرتضی را بر سر جهانیان بپاش تا ریشه ی نامردی در جهان بخشکد.
         الهی!
         حضورمان را در بهشت عشق علی جاودان بدار.
         (مناجات - سید مهدی شجاعی)

ابوذر غفاری که پیامبر درباره اش فرموده بود: «آسمان کبود سایه نیافکنده و زمین تیره در بر نگرفته است، کسی را، راست سخن تر از ابوذر.» در مورد ماجرای سقیفه چنین گفته است:

محمد وارث دانش آدم و برتری های پیامبران است، و علی ابن ابی طالب وصی محمد و وارث علم اوست. ای امتِ سرگردانِ پس از پیامبر خود! هان که اگر شما کسی را که خداوند پیش انداخته بود مقدم می داشتید، و ولایت و وراثت را در اهل بیت پیامبرتان می نهادید، بی گمان از همه ی نعمت ها از هر سو می خوردید، و دوست خدا نادار نمی شد، و سهمی از واجبات خدا از میان نمی رفت، و دو نفر در حکم خدا اختلاف نمی کردند مگر آنکه علم آن را از کتاب خدا و سنت پیامبرش نزد اینان می یافتید. اما کردید آنچه نباید می کردید. پس نتیجه ی کار خود و بد فرجامی کار خود را بچشید.

و کسانی که ستم کرده اند به زودی خواهند دانست که به کدام بازگشتن گاه بر خواهند گشت.
«فَسَیعلمُ الذینَ ظلموا أیَ‏ مُنقلبٍ یَنقَلِبون.»

پ ن. یا علی جان تربت زهرا کجاست؟
        یادگار غربت زهرا کجاست؟ 

فاطمه دختر رسول الله صل الله علیه و آله فرمود:

رسول خدا (ص) عصر عرفه نزد ما آمد و فرمود: خداوند به شما می بالد و شما را (به طور عام) و علی (ع) را (به طور خاص) مورد آمرزش خود قرار داده است. من فرستاده ی خدا به سوی شما هستم، و حامی خویشانم نیستم (یعنی به صرف آنکه اهل بیتم خویشان من هستند، سخنانی نمی گویم که شایسته ی آن نباشند).
این جبرئیل است که مرا باز می گوید که نیکبخت – آن نیکبخت راستین که نیک بختیش فراگیر است – کسی است که به علی (ع) در دوران حیات و پس از درگذشتش مهر ورزد.

 پ.ن1. غدیر خم که مولایت ولی شد
          نبی در قالب دیگر علی شد
          علی هم رحمت و عین عذاب است
          علی گمراهی و راه صواب است
          علی هم رحمةٌ للعالمین است
          فقط حیدر امیرالمؤمنین است...
پ.ن2. الهی، ای فلک! دیگر نگردی
         اگر دور سر حیدر نگردی...!
         الهی، ای نفس! بی حُبِِّ مولا
         اگر رفتی، به سینه بر نگردی...!
پ.ن3. تبریک...