اِحفَظ عَنّی اَربَعاً ...
فرزندم! چهار چیز از من به یاد دار، و چهار چیز دیگر به خاطر بسپار که هرچند که بدان کار کنی از کرده ی خویش زیان نبری: گرانمایه ترین بی نیازی خرد است، و بزرگترین درویشی بی خردی است، و ترسناک ترین تنهایی خودپسندی است، و گرامی ترین حسب خوی نیکوست.
فرزندم! از دوستی با نادان بپرهیز، چه او خواهد که ترا زود رساند لیکن دچار زیانت گرداند؛ و از دوستی با بخیل بپرهیز، چه او آنچه را که سخت بدان نیازمندی از تو دریغ دارد؛ و از دوستی تبهکار بپرهیز، که به اندک بهایت بفروشد؛ و از دوستی دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند، دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نماید.
